Τίτλος: Έμπορος της Βενετίας
Εκδότης: Max Brockhaus, Λειψία (παρτιτούρα του Humperdinck)
Μουσική δομή:
Εισαγωγή: Suite Purcell Ι
1. Barcarole, inc."Ψαράς με παραγάδι ψαρεύω [...]"
2. Τραγούδι Πόρσιας, inc. "Σ' ένα η πόρτα μου σφαλνά κι άλλος πάλε μού χτυπά [...]"
3. 1o και 2ο σάλπισμα του Αφέντη του Μορόκου και 1ο, 2ο και 3ο σάλπισμα του Πρίγκιπα της Αραγώνας
4. Fiocco - Serenade - Fiocco
5. Μασκαράτα (Der Maskenzug)
6. Για την ορχήστρα προορίζεται το: Das Kästchenlied, το οποίο αποτελεί το 6ο μέρος της παρτιτούρας του Humperdinck. (Το μέρος αυτό αποδίδεται ως: "Το τραγούδι των κουτιών"), inc. "Θα πεθάνει και θα κλαις"
7. Suite Purcell ΙV (Lento assai)
8. In solcher Nacht (Liebesszene) (Αποτελεί απόσπασμα του 7ου μέρους της παρτιτούρας του Humperdinck)
9. Σεληνόφως (Suite Purcell VI)
10. Σεληνόφως (Suite Purcell II)
Διαβάστε περισσότεραΠεριγραφή:
Η μουσική της παράστασης αντλήθηκε από σουίτες του H. Purcell, αλλά κυρίως από την ομώνυμη μουσική του E. Humperdinck με τίτλο Der Kaufmann von Venedig.
Τα μουσικά χειρόγραφα φαίνεται ότι έχουν επαναχρησιμοποιηθεί κατά το παρελθόν από άλλη ορχήστρα. Στην πάρτα του μπάσου, δίπλα στα ονόματα Γερμανών μουσικών είναι σημειωμένες οι ημερομηνίες εκτέλεσης (Fischer 27-10-21, Raucheise 6-11-21).
Σε κάποια μουσικά μέρη της παρτιτούρας κάτω από τα γερμανικό κείμενο υπάρχει η ελληνική του μετάφραση.
Το «τραγούδι των κουτιών» είναι γραμμένο για φωνητικό σύνολο.
Δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι η μουσική του Humperdinck χρησιμοποιήθηκε το 1939 (σε σκηνοθεσία Πέλου Κατσέλη) από τον περιοδεύοντα θίασο Ά Άρμα Θέσπιδος του Εθνικού Θεάτρου.
Το πρόγραμμα της παράστασης του 1940 αναγράφει ότι η "μουσική υπόκρουσις" είναι του E. Humberdinck σε διεύθυνση ορχήστρας Γ. Λυκούδη.
Στην παράσταση του 1945 (σε σκηνοθεσία πάλι του Πέλου Κατσέλη) η μουσική εμπλουτίζεται από μουσικά μέρη σουίτας του Henry Purcell. Στο πρόγραμμα αυτής της παράστασης δεν αναφέρονται οι συνθέτες, παρά μόνο ο Γ. Λυκούδης που είχε αναλάβει τη μουσική διεύθυνση.
Διαβάστε περισσότερα
