Στη Μονωδία το φλάουτο παίζει solo και εναλλάσεται με το χορό και την Κρέουσα, ενώ σε κάποια άλλα σημεία της παρτιτούρας εναλλάσεται με τον θεμέλιο φθόγγο που παίζει το κόρνο.

Στο Θρήνο έχουμε το τραγούδι του χορού πάνω σε πεντάλ του κόρνου (σε κρατημένη νότα) και κορύφωση με την συμμετοχή της κορυφαίας του χορού.

Πριν από την Πάροδο ακούγονται (στην ηχογράφηση) 16 χτύποι τυμπάνων, οι οποίοι δεν σημειώνονται στο πεντάγραμμο των τυμπάνων (ούτε στην πάρτα των κρουστών).

Ο Παλλάντιος υπογράφει τις παρτιτούρες με ημερομηνία 30 Απριλίου του 1964.

Στο εξώφυλλο της διασκευής για πιάνο (που απευθύνεται στην Κα Λυκούδη) αναγράφονται με αριθμητική σειρά τα μέρη της μαγνητοταινίας (τα μουσικά μέρη που ηχογραφήθηκαν για την παράσταση). Ωστόσο δεν είναι σαφές αν από την πρώτη παράσταση του 1964 παρουσιάστηκε η μουσική υπόκρουση σε μαγνητοταινία, ή ηχογραφήθηκε αργότερα.

Σε κάποιες πάρτες αναγράφονται οι ακριβείς διάρκειες του κάθε μέρους όπως και η συνολική διάρκεια του έργου που είναι μία ώρα και εικοσιπέντε λεπτά.

Σε κάποιες πάρτες οργάνων αναγράφονται τα ονόματα των μουσικών συντελεστών.
Στη διασκευή του πιάνου αναφέρονται τα ονόματα των Μ. Κυριακάκη, της πιανίστριας κας Λυκούδη (συζύγου του Γ. Λυκούδη) και της Ισμήνης Αυγέρη που ήταν μάλλον η πιανίστρια στην επανάληψη της παράστασης το 1967.